درست مانند میلیونها ساکن دائمی این شهر، انواع خانهها در تورنتو هم با زیبایی و شخصیت خاص خود شناخته میشوند. مهم نیست که در کدام منطقه تورنتو هستید، چند سبک معماری مختلف در هر منطقه را مشاهده خواهید کرد. معماری خانه های تورنتو هر کدام نگاه منحصر به فرد خود را به تاریخ ارائه میکنند و معنایی خاصی را به مخاطب میرسانند. خواه خانههایی باشند که صدها سال پیش ساخته شدهاند یا شاهکارهای مدرنی که اخیرا ساخته شدهاند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد برخی از کهن الگوییترین انواع خانهها در محله های تورنتو، این راهنما را تا انتها دنبال کنید.
خانههای دوران ویکتوریا
یکی از نمادینترین انواع خانهها در تورنتو، خانههای دوران ویکتوریا است. بسیاری از این خانهها که بین محلههای مختلف شهر پراکنده هستند، زمانی به وجود آمدند که بخش عمدهای از مناطق مسکونی تورنتو برای اولین بار ساخته میشدهاند. خانههای دوران ویکتوریا اغلب با جزئیات معماری مانند نمای خارجی آجر قرمز تورنتو، سقفهای شیروانی تیز، پنجرههای حاشیهای زاویهدار و عرض کلی نسبتا باریک مشخص میشوند.
ویکتوریاییها نام خود را از سبک معماری گرفتهاند که در دوران حکومت ملکه ویکتوریا بریتانیای کبیر، بین سالهای 1837 و 1901، محبوبیت گستردهای داشت. به راحتی میتوان آن را در بسیاری از محلههای مختلف تورنتو از جمله Annex، Rosedale، Cabbagetown، Parkdale و بسیاری از مناطق دیگر مشاهده کرد.
خانههای دوران ادوارد
مستقیما پس از دوران ویکتوریا، دوره ادواردین بین سالهای 1901 تا 1910 در زمان حکومت پادشاه ادوارد هفتم بریتانیا رخ داد. از نظر معماری ادواردی، این دوره با سبک خانههایی تعریف میشود که در آن دهه و تا حدود سال 1914 ساخته شدهاند. معماری خانهها در تورنتو در دوران ادوارد علیرغم نزدیک بودن به دوران ویکتوریا، از نظر مفهوم و زیبایی با خانههای سنتی ویکتوریا بسیار متفاوت بود. خانههای سبک ادواردین معمولا کمتر از ویکتوریاییها آراسته هستند و عریضتر ساخته میشوند. در ضمن ایوانهای جلویی جای پنجرههای خلیج ویکتوریایی را میگیرند.
برخی از نمونههای عالی از معماری ادواردیایی را میتوان در معماری خانه های تورنتو در محلههایی مانند Roncesvalles، North Toronto و Baby Point پیدا کرد.
معماری خانه های تورنتو در دوران احیای تودور
در حالی که معماری اصلی به سبک تودور در طول دوره تودور بین سالهای 1485 و 1603 در سراسر اروپا و بریتانیا رایج شد، انواع خانههای مربوط به این دوران در تورنتو دیرتر از این بازه زمانی ساخته شدند. سبک احیای تودور یکی دیگر از تأثیرات اساسی بر معماری مسکونی تورنتو بود؛ زیرا اولین محلههای شهر در اواخر قرن نوزدهم طراحی شدهاند.
چگونه خانه احیای تودور را تشخیص میدهیم؟ شاید بزرگترین هدیه، نماهای تزیینی نیمه چوبی آنها باشد که دیوارهای بیرونی ساختمان آجری را با تختههای چوب تیره روی گچبری سفید یا سنگ میپوشانند. علاوه بر این، خانههای دوران Tudor Revival معمولا دارای سقفهای شیروانی متعدد، پنجرههای شیشهای سربی و سقفهای زاویهدار هستند و میتوان آنها را در بسیاری از محلههای طبقه بالای تورنتو مانند Old Mill، Forest Hill و Rosedale پیدا کرد.
خانههای به سبک Craftsman
با الهام از جنبش هنرهای تزیینی و صنایع دستی که در سراسر اروپا و آمریکای شمالی در حوالی قرن نوزدهم شکوفا شد، معماری به سبک Craftsman هم در معماری تورنتو جای پیدا کرد. درست مانند جنبش هنرها و صنایع دستی، خانههای ساخته شده به این سبک در واکنشی مستقیم به سبک بیش از حد پر آذین دوران ویکتوریا و همچنین ماهیت ضد صنعتی طراحی شدهاند. در عوض، معماری به سبک صنعتگر به «صداقت در ساخت و ساز»، سادگی و عملکرد معماری مسکونی خوش ساخت و دست ساز اهمیت میدهد.
این امر با جزئیات تزیینی به ظاهر بیش از حد استادانه دوران ویکتوریا همراه با طراحی صنعتی خشن و بیرحم سازههایی مانند کارخانهها و انبارهای بزرگ مقابله میکند. معماری خانه های تورنتو به سبک Craftsman عمدتا با جزئیات دستساز منحصر به فرد و طراحیهای چشمگیرشان مشخص میشود. این موارد شامل ایوانهای بزرگ جلویی، ستونهای مخروطی و نجاری پیچیده هستند که بر روی ویژگیهایی از جمله ستونهای داخلی، قالبهای تاج و منتلها نشان داده میشوند. این نوع خانهها در تورنتو معمولا در محلههایی مانند High Park، Swansea و The Beaches یافت میشوند.